16.Jan.2011 2011: Noorderslag
Well, 2011 had a good start, Walla Kristalla is on it’s way, Spinvis is almost taking off.
Eurosonic/Noorderslag happened past weekend in Groningen. I did shows with Alamo Race Track, Goslink and Happy Camper. Some reviews:
Schradinova weet het publiek in te palmen
Janne Schra zingt sierlijk en niemand kan haar speelse charmes weerstaan.
-
De liedjes van Schradinova doen misschien denken aan Room Eleven, maar dan met iets meer bite. In oktober verscheen haar solo-debuut India, Lima, Oscar, Victor, Echo, You. Ze treedt nu op met haar eigen band.
GEZIEN:
Schradinova, Noorderslag, 3FM zaal, 15-01-2011
MUZIEK:
De liedjes van Janne Schra zijn melodieus en intuitief, niet alleen in de structuur maar ook in de dynamiek. Janne Schra wordt begeleid door een stel uitstekende muzikanten op bas, gitaar, viool en keyboards. Ze krijgen af en toe de ruimte om te soleren, wat ze met verve doen. De gitaar kan behoorlijk scheuren en vindt bijval van de violist. Een bak herrie is het resultaat. Maar de muziek kan ook zacht en lief klinken. Je hoort subtiele elementen uit allerlei genres zoals jazz, reggae, rock, funk en motown die muziek inkleuren.
PLUS:
De muziek van Schradinova is origineel en speels. Janne Schra weet op haar charmante manier goed te communiceren met het publiek. Zo liet ze bijvoorbeeld de ene helft “Houd je bek†zingen en de andere helft “Zeik niet zo†in het lied over communicatie. Leuk!
MIN:
Als er geen uitgesproken melodie te horen is dan beginnen de passages een beetje op elkaar te lijken.
CONCLUSIE:
Optreden waar je blij van wordt. Ze oogst vast veel positieve tweets.
CIJFER:
8
Alamo Race Track @ Machinefabriek
Dit jaar kan men eindelijk weer uitkijken naar een nieuw album van Alamo Race Track. In maart moet de derde plaat verschijnen en in de Machinefabriek geven de Amsterdammers alvast een luxe try-out. Hun dansbare folkrock is inmiddels een genre op zich en de nieuwe nummers zijn dus ook direct heel eigen. Wel lijkt Alamo een iets moeilijker weg te kiezen met vreemde ritmes en tempowisselingen. Rik Elstgeest aka Eckhardt is definitief deel van de band geworden als percussionist en man achter de vibraphone. Met Djurre “Awkward I†De Haan op bas en een jonge Volendammer als nieuwe drummer staat hier een verse superband. Wederom wordt een nieuw nummer aangekondigt. Apples, zou het kunnen gaan heten, maar zanger Ralph Mulder weet het nog niet zeker. “De tuin van mijn ouders was vroeger heel mooi. Nu is het een Intratuin-tuin. Sorry mam.†Het is allemaal nog wat rommelig en onwennig, maar die nieuwe plaat zou ons wel eens een heel mooie lente, zomer en herfst kunnen bezorgen. (7,5)
Goslink knutselt band in elkaar
Rootsmuziek uit saladekom, sardineblik en fruitkisten
-
De patio, eerder ingezet als kerkje op Motel Mozaique en Crossing Border, is op Noorderslag het toneel van de rijke oogst aan ingetogen soms rootsy songwriters die de laatste jaren opstond. Multisnarenman Goslink is de eerste. De ex-banjospeler van El Pino & The Volunteers heeft een eigen band en cd op Excelsior ineengedraaid.
GEZIEN:
Goslink, Noorderslag, Patio, 15-01-11
MUZIEK:
Tegen kleinkunst en chansons aanschurkende Nederlandstalige luisterliedjes op zelfgemaakte instrumenten, met veel charme en rootsgevoel gebracht.
PLUS:
Wil je me voeren (aan een krokodil in Costa Rica na mijn dood) is een geweldig nummer in alle opzichten: tekstueel boeiend en goed gevonden, meeslepend, gevarieerd en met ingetogen rootsy begeleiding. Met Harm Goslink Kuiper op diverse snaarinstrumenten, een contrabassist, drummer, celliste en harmonicaspeelster heeft de band het instrumentarium en de spelers om Harms composities gepast te vertolken. Na Wil Je Me Voeren speelt Harm met Cocaine nog zo’n geweldig nummer met vreemde, vrolijkmakende tekstvondsten: “jij bent mijn cocaïne, mijn kleine soepterrine, geen onzuivere heroïne”. Harm bouwt zijn eigen instrumenten (alleen de cello en de trekzak zijn niet van zijn hand). Zijn ene gitaar stamt uit een sinaasappelkistje, de andere is gemaakt van een blik dat hij bij de visboer op de hoek zag staan. De contrabas is gemaakt van twee akoestische gitaren en de kasten van een stel violen. Het drumstel (fruitkisten en isolatiemateriaal) oogt helemaal alsof groep 3 van de basisschool op handvaardigheidsles is geweest. Overal zit wel een goed verhaal aan vast.
MIN:
Alleen die verhalen; daar vertelt Goslink er wel net teveel van. Dat gaat vervelen en zeker een festivalpubliek hou je zo niet bij de les. Het is allemaal heel aandoenlijk en knap gedaan en bovenal zeer charmant. Die charme heeft hij wel nodig, want het is niet allemaal even briljant en zeker de show is niet boeiend genoeg. Het is ook niet makkelijk met het gebonk van Chef’Special en de steeds harder beppende bezoekers erdoorheen. Dat laatste is natuurlijk een kip-en-het-ei verhaal. Vals gezongen nummers over vrijen met Marietje, worden we niet heel blij van, maar dat is dan ook het enige dat ons echt doet terug verlangen naar de tijd dat Goslink nog ‘gewoon’ de banjoman van El Pino was.
CONCLUSIE:
Live is de band het afgelopen jaar flink gegroeid. Harm Goslink Kuiper zit boordevol goede ideeën. Het maakt benieuwd of de werkplaats in zijn hoofd er net zo uitziet als de plek waar hij die weggegooide spullen recyclet tot instrumenten. Of het daar net zo’n allegaartje en geknutsel is. Maar klinken instrumenten uit de winkel niet veel beter? Niet per se bewijst Goslink. Bovendien is het veel leuker om een banjo uit een houten saladeschaal te maken. De Rotterdammer is een kunstenaar die graag schildert, wat de albumtitel Stil Leven verklaart. Benieuwd naar zijn volgende move.
CIJFER:
7
